ล่ารักท่านประธาน Ep.3

ควิซนี้สร้างสรรค์โดย

NanNanJLD โปรดแชร์ควิซนี้เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้สร้างควิซ

1. คุณโดนท่านประธานบ่นเรียบร้อย คุณก็ออกมาจากห้องแล้วเดินมาที่ห้องครัวประจำชั้น ภีมก็เดินมาหาคุณ ภีม:คุณทำผมหัวหมุนเอาเรื่องเลยนะ แต่ก็ไม่แปลกใจที่ลูกน้องจะเป็นคนไร้มารยาทเพราะเจ้านายเองก็ไร้มารยาทสินะ

Aคุณ:คุณนี่ก็แปลกนะคะ ทีตอนตัวเองทำคนอื่นไม่เห็นจะรู้ร้อนรู้หนาว แต่พอโดนสวนกลับบ้างกลับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเลย มันไม่ดีต่อสุขภาพเลยนะคะ แล้วถ้าคุณยังพาดพิงถึงเจ้านายฉันแบบนี้อีกฉันขอไม่อยู่เฉยนะคะ Bคุณ:แล้วคุณมีมารยาทนักงั้นสิ ฉันก็แค่อยากจะบอกเป็นนัยๆให้คุณรู้ว่าการพูดเรื่องส่วนตัวของคู่แข่งให้เขาดูไม่ดีในที่ประชุม ไม่ใช่แค่คุณหรอกนะคะที่ทำได้ ถ้าข้องใจก็คุยกับฉัน อย่ามาพาดพิงถึงเจ้านายฉัน😉 Cคุณ:คุณสะกดคำว่ามารยาทเป็นด้วยเหรอคะ🙂 พูดแล้วอย่าหาว่าสอนเลยนะคะแต่ถ้าคุณอยากได้รับการปฏิบัติแบบมีมารยาทจากคนอื่น..คุณเองก็ต้องหัดมีมารยาทกับคนอื่นบ้างนะคะ อ้อ!กรุณาอย่าพาดพิงถึงเจ้านายฉันแบบนี้ด้วย Dคุณ:กำลังหงุดหงิดอยู่สินะคะ รู้ตัวมั้ยคะว่าสีหน้าของคุณตอนนี้เหมือนอยากจะฆ่าฉันเลยนะ อ่อ..ขอโทษนะคะแต่เรื่องมารยาทฉันเชื่อว่าเจ้านายฉันมีมากกว่าคุณแน่นอนค่ะ ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆนะคะ

2. ภีม:ปากเก่งดีนะครับ คงจะเตรียมใจแล้วสินะ แต่ก็ดีแล้วคุณรู้ตัวว่าการใช้ชีวิตเป็นเลขาของคุณนับจากวันนี้มันจะไม่สงบก็ดีแล้วครับ จะได้ไม่ต้องเตือนกันให้มันมากความ

Aคุณ:คุณจะแกล้งฉันเหรอคะ? ฉันกลัวจิ้งจกมากที่สุดในโลก อย่าลืมเอามาแกล้งฉันล่ะเผื่อฉันจะกลัวจนลาออก ต้องเป็นจิ้งจกเท่านั้นนะคะ เพราะอย่างอื่นฉันไม่กลัว รวมถึงคุณด้วยค่ะสุดหล่อ.ยักคิ้ว Bคุณ:ก็รออยู่ค่ะ แต่ช่วยรีบๆหน่อยนะคะอย่าเดินเกมช้าจนเกินไป พอดีว่าฉันค่อนข้างเบื่อเร็วน่ะค่ะ เกรงว่ารอนานๆมันจะเบื่อจนเลิกมานั่งเล่นกับคุณซะก่อน Cคุณ:ขออะไรก็ได้ที่ไม่ใช่สงครามเย็นนะคะ แค่ฉันทำงานกับเจ้านายของฉันก็ใช้ความคิดมากพอแล้ว ไม่อยากมาใช้สมองกีบเรื่องไร้สาระมากเท่าไหร่ค่ะ Dคุณ:คุณจะปั่นฉันเหรอ? ด้วยวิธีไหนล่ะคะ แต่ขอเบาๆพอนะคะ ฉันกลัวว่ามันจะย้อนกลับไปหาคุณหนักกว่าสองเท่าน่ะค่ะ

3. ภีม:เป็นแค่เลขาแต่เธอกล้าอวดดีกับฉันขนาดนี้ เด็กเส้นของมันสินะเธอน่ะ

Aคุณ:ความคิดคุณแต่ละอย่างมีแต่ดีๆทั้งนั้นเลยนะคะ ไม่น่าล่ะถึงได้เป็นรองมาตลอดแบบนี้ เอาจริงๆนะคะเด็กมาคนยังมีความคิดและทัศนคติที่ดีกว่าคุณเยอะเลยล่ะค่ะคุณภีม Bคุณ:บอกว่าอย่าพาดพิงไงคะ~ คุณนี่ความจำสั้นจังเลยนะคะเนี่ย อายุก็ยังไม่เยอะนี่นา ว่างๆก็หาอะไรที่มีประโยชน์มาทานบ้างนะคะจะได้ช่วยเรื่องของความจำแล้วก็การทำงานของสมองในด้านอื่นๆด้วย ฉันเป็นห่วงมากเลยค่ะ Cคุณ:คงงั้นมั้งคะ ก็ช่วยไม่ได้นี่เนอะ ฉันดันตรงสเป็คท่านประธานทุกอย่างเลย ชาติหน้าคุณก็ลองภาวนาให้ได้เกิดเป็นผู้หญิงสวยๆแซ่บๆแถมยังฉลาดแบบฉันบ้างสิคะ Dคุณ:อืม~ ชักน่าหงุดหงิดแล้วนะคะเนี่ยคุณภีม ทำไมถึงพูดแบบนี้ออกมาได้หน้าตาเฉยล่ะคะ? หรือว่าคุณเองก็ทำเหมือนกันล่ะ?

4. ครืด~ครืด~ "คุณป้า" คุณ:ฉันขอตัวก่อนนะคะ พอดีว่ามีธุระน่ะค่ะ .คุณเดินออกมาจากตรงนั้นมายังโต๊ะทำงาน รับสายโทรศัพท์มือถือส่วนตัวที่ขึ้นชื่อว่า คุณป้า ใจก็รู้ดีว่าเรื่องวันนี้ที่ฉันก่อคงถึงหูท่านแล้วแน่ๆ

Aป้า:หนู(ชื่อคุณ)วันนี้ป้าได้ยินว่าเกิดเรื่องที่บริษัท ตากรณ์ดุหนูรึเปล่า? คุณ:นิดหน่อยค่ะคุณป้า ป้า:จริงๆเลย!หนูอุตส่าห์ช่วยแท้ๆ เดี๋ยวป้าต้องโทรไปบ่นซักหน่อยแล้ว! Bป้า:หนู(ชื่อคุณ)วันนี้ป้าได้ยินว่าเกิดเรื่องที่บริษัท ตากรณ์ดุหนูรึเปล่า? คุณ:นิดหน่อยค่ะคุณป้า ป้า:จริงๆเลย!หนูอุตส่าห์ช่วยแท้ๆ เดี๋ยวป้าต้องโทรไปบ่นซักหน่อยแล้ว! Cป้า:หนู(ชื่อคุณ)วันนี้ป้าได้ยินว่าเกิดเรื่องที่บริษัท ตากรณ์ดุหนูรึเปล่า? คุณ:นิดหน่อยค่ะคุณป้า ป้า:จริงๆเลย!หนูอุตส่าห์ช่วยแท้ๆ เดี๋ยวป้าต้องโทรไปบ่นซักหน่อยแล้ว! Dป้า:หนู(ชื่อคุณ)วันนี้ป้าได้ยินว่าเกิดเรื่องที่บริษัท ตากรณ์ดุหนูรึเปล่า? คุณ:นิดหน่อยค่ะคุณป้า ป้า:จริงๆเลย!หนูอุตส่าห์ช่วยแท้ๆ เดี๋ยวป้าต้องโทรไปบ่นซักหน่อยแล้ว!

5. คุณเล่าเหตุการณ์ให้คุณป้าฟังอย่างละเอียดพร้อมเหตุผลที่คุณทำแบบนั้นลงไป คุณป้าก็เข้าใจแล้วยังชื่นชมแถมยังดูเหมือนจะชอบมากๆด้วยซ้ำที่ฉันทำแบบนั้นกับคุณภีม

Aป้า:ป้าอยากให้หนู(ชื่อคุณ)มางานเลี้ยงวันเกิดป้าพร้อมกับตากรณ์น่ะ พอจะว่างรึเปล่า? คุณ:หนูว่างค่ะคุณป้า..แต่มันจะดีเหรอคะ? ป้า:ดีสิลูกเจ้านายกับเลขามาด้วยกันไม่เห็นจะแปลกเ คุณ:แต่มันอยู่นอกเวลางานนะคะ Bป้า:เอ้อ!ป้าลืมบอกไป วันมะรืนมีงานเลี้ยงวันเกิดป้าหนู(ชื่อคุณ)มาที่บ้านป้ากับตากรณ์ได้มั้ยลูก คุณ:หมายถึง.. ป้า:ควงแขนกันไปน่ะจ่ะ~ คุณ:ได้ค่ะ หนูไม่ติดอะไร(กำลังจับคู่ให้อยู่สินะคะคุณป้า) Cป้า:มะรืนนี้2ทุ่มหนู(ชื่อคุณ)พอจะว่างรึเปล่า? คุณ:ว่างนะคะ ป้า:พอดีว่ามีงานวันเกิดป้าน่ะป้าเลยอยากให้หนูมากับตากรณ์เค้า คุณ:เขาจะยอมเหรอคะคุณป้า รายนั้นเจอหน้าหนูก็ทำหน้าเบื่อโลกแล้ว ป้า:ยอมสิ~ Dป้า:มะรืนนี้วันเกิดป้า หนูมากับตากรณ์นะลูก คุณ:คะ? จริงๆหนูไปคนเดียวได้นะคะไม่เห็นจะต้อง- ป้า:ถือว่าป้าขอนะลูกนะ คุณ:ค่ะคุณป้า ถ้าคุณกรณ์ตกลงหนูก็ยังไงก็ได้ค่ะ

6. คุยกับคุณป้าเรียบร้อยคุณก็นั่งคิดกับเรื่องวันงานอยู่สักพัก ประตูกระจกบ้านใหญ่ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงที่เดินออกมา เขา:ไปทานข้าว คุณ:!! เขา:เป็นอะไร?เที่ยงแล้วเธอไม่ไปพักรึไง(ชื่อคุณ) คุณ:อ๋อ..ไปสิคะ

Aเขา:ไปก็ลุกแล้วเดินตามมา คุณ:คุณจะชวนฉันไปแกล้งอีกรึเปล่า? เขา:เธอเป็นพวกฝังใจเหรอ? คุณ:ฉันก็แค่ไม่ไว้ใจท่านประธานน่ะค่ะ ทั้งๆที่เพิ่งจะด่าฉันไปแท้ๆ... Bเขา:ไปก็ตามมา คุณ:เห~วันนี้คุณชวนฉันงั้นเหรอ? หรือเป็นเพราะรู้สึกผิดที่บ่นฉันทั้งๆที่ฉันช่วยคุณงั้นเหรอ? เอ๊ะๆหรือว่าวันนี้คุณเหงาไม่มีใครมาหาที่ห้องทำงานเหมือนทุกวันกันนะ~ เขา:พูดมากอะไรอยู่ได้ Cเขา:ถ้าไปก็รีบๆตามมาเลยครับคนสวย คุณ:คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันงั้นเหรอคะ? เขา:ทั้งสวยทั้งฉลาดแบบนี้ ผมก็ไปไหนไม่รอดน่ะสิ คุณ:เลิกเล่นเถอะค่ะ พูดแบบนี้กับฉันจนพนักงานคนอื่นๆมองฉันแปลกๆหมดแล้ว Dเขา:ตามมา คุณ:ท่านประธานหายโกรธแล้วเหรอคะ? ทำไมจู่ๆถึงมาชวนทั้งๆที่ฉันทำผิดพลาดแบบร้ายแรงเลย เขา:ฉันชดเชยเมื่อวานที่ทำให้เธอได้ทานข้าวไปนิดเดียว คุณ:อ๋อ..ค่ะๆ

7. เมื่อมาถึงร้านอาหารแล้ว เราก็สั่งอาหารมาและทานกันไปเรื่อยๆ เขา:คุยอะไรกับมัน? คุณ:คะ? เขา:คุยอะไรกับภีมในห้องครัว คุณ:เปล่าค่ะ เขาก็แค่มาทักทายเพื่อที่จะ...เปิดศึกมั้งคะ

Aเขา:เธอกำลังจะพลาดอีกรอบ พูดไปแบบนั้นเธอพลาดอีกแล้วนะ คุณ:ท่านประธานรู้ด้วยเหรอคะ!? เขา:อย่าเสียงดังได้มั้ย? คุณ:แบบนี้น่ะ..ไม่มากเกินไปหน่อยรึไง!? เขา:... คุณ:ฮึ่ย! Bเขา:คนสวยเมื่อไหร่จะเลิกปากร้ายกับคนแบบนั้นสักทีครับ มันอันตรายนะรู้มั้ย คุณ:หึ!ฉันว่าคุณอันตรายกว่าเยอะค่ะ นี่ถึงขนาดติดเครื่องดักฟังเลยเหรอ?ติดไว้ที่ไหนล่ะคะ? เขา:ก็เหมือนที่คนสวยติดไว้ในห้องผมล่ะนะ Cเขา:ไปท้าทายมันแบบนั้นทำไม? คุณ:คะ? เขา:พูดแบบนั้นไปเรื่องมันไม่จบง่ายๆแน่ คุณ:ท่านประธานคะ!? เขา:ตกใจเหรอที่ฉันรู้? คุณ:ฉันไม่พอใจมากกว่าค่ะ! เขา:อะไร..? Dเขา:อย่าเข้าใกล้มันอีก คุณ:แต่เขามาเข้าใกล้ฉันอันนี้มันก็จำเป็นนะคุณ เขา:เธอจะจบเรื่องนี้ยังไง กวนประสาทมันขนาดนั้นเรื่องมันคงไม่จบง่ายๆ คุณ:นี่คุณ!!! เขา:[เสียงดังทำไม!?] คุณ:คุณนี่มัน..! เขา:อะไร?

8. เมื่อคุณรู้ว่าเขาติดเครื่องดักฟังเอาไว้ทุกที่ตั้งแต่โต๊ะทำงานของคุณจนถึงห้องครัวด้วย คุณจึงหงุดหงิดกับการกระทำของเขามาก

Aคุณ:กลับไปฉันสาบานว่าต่อให้มันจะแพงแค่ไหนฉันก็จะเหยียบมันให้แหละเลย! เขา:หงุดหงิดอะไรนักกับอีแค่ดักฟัง เมนส์ไม่มารึไง? คุณ:ยังจะมากวนอีกนะคุณฉันไม่ตลก เขา:แล้วคิดว่าฉันตลกเหรอวะห้ะ?เธอเองก็ดักฟังฉัน Bคุณ:ท่านประธานทำ- เขา:ถ้าจะบอกว่าฉันทำเกินไป แล้วตัวเธอล่ะทำไปเพื่ออะไร? ดักฟังฉันไปทำไม? คุณ:ฉัน..ขอโทษค่ะ แต่ที่ทำไปเพราะฉันแค่กลัวว่าท่านประธานจะเครียดแล้วไม่ยอมระบายออกมา จะได้หาวิธีถูก... Cคุณ:ฉันทำไปเพราะอยากรู้เหตุผลที่คุณไล่พนักงานออก เขา:ผมก็ทำไปเพราะเป็นห่วงคนสวย คุณ:แต่ว่ามันไม่เหมือนกันนะคะ เขา:แล้วมันต่างกันตรงไหน? Dคุณ:ยังจะมาอะไรอีกนะคะคุณมาดักฟังฉันแบบนี้ได้ยังไง? เขา:มันก็แฟร์แล้วไม่ใช่รึไงคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอเองก็ดักฟังฉันเหมือนกัน คุณ:แต่ฉันทำเพราะเป็นห่วงกลัวว่าบางทีคุณจะควบคุมอารมณ์ร้ายๆของตเองไม่ได้

9. คุณ:เอาเป็นว่าฉันขอโทษนะคะที่ทำแบบนั้นกับคุณก่อน แต่ช่วยเอาเครื่องดักฟังออกที ฉันก็จะไปเอาของฉันออกเหมือนกัน เขา:ของเธออยู่ในถังขณะหน้าบริษัทตั้งแต่วันแรกแล้ว(ชื่อคุณ)

Aคุณ:นั่นสินะ ไม่ได้ยินอะไรเลยนี่นา เขา:วันหลังก็หาที่ติดให้มันเนียนๆหน่อยสิครับ คุณ:ระดับคุณคงต้องใช้เครื่องดักฟังล่องหนแล้วล่ะค่ะ! เขา:หึหึ โมโหยังสวยเลยนะครับ Bคุณ:รู้ตั้งนานแล้วเหรอ!? เขา:เธอทำไมชอบเสียงดังนักห้ะ? ไม่เห็นเงียบๆหงิมๆเหมือนน้องแพรวน้องพราวน้องพลอยเลย คุณ:เพราะฉันชื่อ(ชื่อคุณ)ฉันจะไปเหมือนคนอื่นได้ยังไงล่ะ เขา:ช่วยเหมือนสักข้อก็ดีเช่นอ้อนเก่ง Cคุณ:รู้ตั้งแต่แรกเลยเหรอคะ? เขา:เธอก็รู้ดีว่าฉันเป็นคนละเอียดแค่ไหน เรื่องแค่นี้ไม่น่าโง่นะ คุณ:โอ้โห..ท่านประธานด่ากันขนาดนี้เลยเหรอคะ!? เขา:แผลงฤทธิ์เป็นแล้วเหรอ? Dคุณ:ฉันขอโทษค่ะ..ไม่น่าล่ะถึงไม่ได้ยินอะไรเลย.. เขา:พลาดบ่อยแบบนี้ถ้าฉันจะเอาเธอออกจากตำแหน่งก็คงเข้าใจฉันนะ คุณ:เข้าใจค่ะ แต่ว่า..เรื่องดักฟังคุณเองก็ทำเหมือนกันนะคะ!หายกันสิ! เขา:จู่ๆเป็นบ้าอะไร..?

10. หลังจากทานข้าวเสร็จพวกคุณก็กลับมาที่บริษัท ภีม:ไปไหนกันมาเหรอครับเจ้านายลูกน้อง

Aเขา:เลิกทำตัวเป็นอันธพาลในคราบนักธุรกิจซักที ถ้าอยากหาเรื่องมากนักก็ไปเป็นกุ๊ยข้างถนนซะอย่ามาทำตัวจรจัดแถวนี้ ภีม:เวลาได้ด่าก็ด่าเจ็บเหมือนกันแฮะ เขา:ถ้ามายุ่งกับคนของผมอีกผมจะไม่ไว้หน้าคุณเหมือนกัน Bเขา:ไอ้นิสัยทำตัวน่ารำคาญเร่ไปร่อนมาอยู่ทุกวันนี่เมื่อไหร่จะเลิกซักทีล่ะครับ ภีม:มึงก็เลิกเสแสร้งเหอะว่ะ เขา:คุณก็เลิกให้ดูก่อนสิ อ้อ!แล้วอย่าคิดจะทำร้ายเลขาผมด้วยวิธีสกปรกๆ โตๆกันแล้วทำอะไรคิดให้ดีๆ Cเขา:โทษทีว่ะ แต่กูทานเสร็จแล้วก็ทิ้งไว้บนโต๊ะ ลืมไปว่ามีหมารออยู่ที่นี่เลยไม่ได้เก็บกระดูกมาให้แทะ ภีม:ไอ้กรณ์ เขา:ฟังแล้วจำใส่หัวมึงไว้ซะ อย่ายุ่งกับเลขากูอีก Dเขา:มึงนี่จะอยู่ทุกสถานการณ์เลยงั้นดิ? ภีม:โทษทีวะตากูมันคงดีไปหน่อย เขา:เจอมึงก็ดี กูบอกมึงไว้อย่างเลยนะ ถ้าไม่อยากมีปัญหาอย่ายุ่งกับยัยนี่.ดึงคุณเข้าไปใกล้ๆ ภีม:หึ

11. พวกคุณมาถึงฉันบนสุดของตึกบริษัท เขา:ฉันให้คนเอาเครื่องดักฟังออกแล้ว วางอยู่บนโต๊ะทำงานเธอ

Aคุณ:ค่ะ เขา:ถ้าจับได้อีกเธอตายแน่ คุณ:ไม่ทำแล้วค่ะ~ เขา:ก็ดีเข้าใจอะไรง่ายๆหน่อย คุณ:ถ้างั้นเพื่อเป็นการไถ่โทษ- เขา:เข้ามาทำความสะอาดห้องฉันเดี๋ยวนี้ Bคุณ:ฉันจะไม่อยากรู้เหตุผลของคุณแล้วก็ได้ แต่พร้อมเมื่อไหร่ก็บอกฉันได้นะ เขา:แล้วถ้าผมไม่อยากบอกล่ะ? คุณ:ฉันก็แค่ไม่ต้องรู้ไงคะ เขา:หึ เอาเป็นว่าผมอยากบอกเมื่อไหร่คนสวยค่อยรู้ตอนนั้นแล้วกันนะ Cคุณ:ขอบคุณค่ะ เขา:คนที่ร้านอาหารหายไปไหนแล้วล่ะ? คุณ:เอ่อ..ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเสียงดังกับท่านประธานซักหน่อยนะคะ เขา:งั้นเหรอ?ไม่ได้ตั้งใจยังขนาดนี้น่ะนะ คุณ:ขอโทษด้วยค่ะ Dคุณ:ดีมาก เอาเป็นว่าเราจะไม่ล้ำเส้นกัน ตกลงป้ะ? เขา:ตกลง คุณ:ถ้างั้นจะเอากาแฟซักแก้วมั้ยหรืออยากจะรับขนมหวานมั้ยคะ~ เขา:จะเอาเธอ คุณ:บ้าอะไรของคุณ! เขา:หยอกเล่นเองโวยวายไปได้ คุณ:(หน้าตาดูหยอกเล่นมาก)

12. 17:30น. เฮ้อ!!!ในที่สุดก็ถึงเวลาเลิกงานซักทีนึง วันๆหาแต่เรื่อง ไปอยู่ที่ไหนทำงานอะไรก็ก่อแค่เรื่อง หาเรื่องใส่ตัวได้ทุกสถานการณ์เลยจริงๆ คุณเก็บของเล็กๆน้อยๆเข้ากระเป๋าเป้ใบเล็กๆของคุณ

13. จากนั้นก็ออกจากบริษัท ที่ไม่ลาเจ้านายของคุณเพราะเขาออกไปก่อนแล้วล่ะ เอาบ่ะคุณขับรถจะกลับบ้านแต่ก็นึกขึ้นได้ว่าระหว่างทางกลับบ้านของคุณวันนี้มีตลาดนัดตั้งอยู่

14. จากนั้นก็หาอะไรทาน

15. แน่นอนที่คุณจะเดินต่อเพื่อไปซื้อเครื่องดื่ม

16. คุณทานเสร็จเรียบร้อยก็กำลังจะกลับบ้าน ขับรถมาจนถึงบ้านก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงก่อนเลย

Aคุณ:ฝันดีราตรีสวัสดิ์นะเตียงนอนที่รักของฉัน Bคุณ:หวังว่าคืนนี้จะหลับสบายๆนะ... Cคุณ:คืนนี้ไม่อาบน้ำแล้วกัน~ น้องไม่ไหว~ น้องใช้สมองฟาดฟันกับผู้ชายเยอะไปหน่อย Dคุณ:เตียงจ๋า~ ช่วยสูบวิญญาณเอาให้หลังลึกๆไปเลยนะ คืนนี้ขอไม่อาบน้ำแล้วกัน

17. ครืด~ครืด~ คุณ:ฮัลโหลค่ะ ใครคะ? ?:เจอกันที่คอนโดฉัน เราต้องเคลียร์เรื่องของเราคืนนี้ เมื่อคุณเริ่มเข้าใจกับสิ่งที่ปลายสายพูดก็รู้ทันทีว่าเป็นเบอร์ของใครที่โทรมาขัดจังหวะแห่งควาทสุขของคุณ

Aคุณ:แต่ฉันกำลังจะนอน ขอโทษด้วยนะคะ ไว้เคลียร์วันหลังแล้วกัน Bคุณ:ถ้าบอกว่าไม่ไป ฉันจะเสียมารยาทมั้ยคะ หรือคุณจะมองว่าฉันไม่กล้าไปล่ะ? Cคุณ:มารยาทคุณไม่มีอีกหนึ่งข้อแล้วนะคะ นี่เป็นเวลาเลิกงานแล้วการที่คุณโทรมานัดฉันไปแบบนี้มันควรแล้วเหรอคะ? Dคุณ:เฮ้อ..คุณภีมควรรู้จักเวล่ำเวลาบ้างนะคะ ไม่รู้เหรอคะว่าตอนนี้มันเป็นเวลาพักผ่อนของชาวบ้านเขา แล้วคุณก็ไม่ใช่เจ้านายฉันด้วยสิ ฉันควรไปมั้ยคะ?

18. ภีม:ถ้าเธอไม่มา จะไม่มีการเคลียร์วันอื่นอีกต่อไป ในใจของคุณได้แต่ก่นด่าเขาจนแทบจะไม่เหลือคำให้ด่าอีกแล้ว คุณจึงคิดที่จะหาตัวช่วยเพราะสมองของคุณตอนนี้ไม่มีอะไรเลย หรือเรียกว่ามันง่วงจนตอนนี้สมอคุณแทบจะ

Aคุณ:ฉันมีแฟนที่ต้องขออนุญาตก่อนน่ะค่ะ ภีม:ได้ยินมาว่าเธอโสดนะ คุณ:สืบมาแล้วมาบอกว่าได้ยิน มันไม่หน้าด้านไปหน่อยเหรอคะ? ภีม:นี่เธอ! คุณ:คำว่าบังเอิญกับตั้งใจน่ะมันต่างกันนะ Bคุณ:แฟนฉันไม่ให้ไปค่ะ ภีม:คนแบบเธอไม่น่าคบแฟนงี่เง่าได้นะ คุณ:ฉันจะคบกับใครคุณเป็นคนตัดสินเหรอคะว่าได้หรือไม่ได้? เป็นพ่อเป็นแม่ฉันเหรอ? ภีม:เธอน่ะโสดสินะ(ชื่อคุณ) คุณ:รู้อยู่แล้วนี่นาน่าตกใจจังเลยค่ะ Cคุณ:แฟนฉันหวงน่ะค่ะ ภีม:เธออย่ามาเล่นละครหน่อยเลย ถ้าเธอไม่โสดไม่มีทางที่ไอ้กรณ์จะรับเข้าทำงาน คุณ:คุณรู้เยอะจังเลยนะคะเนี่ย ไม่รู้ว่าช่างสังเกตหรือว่าสอดรู้สอดเห็นกันแน่นะคะ Dคุณ:ขอถามแฟนฉันก่อนแล้วกันนะคะ ภีม:เธอนี่มันแสบจริงๆแบบนี้สินะถึงอยู่กับไอ้กรณ์ได้แต่โทษทีนะฉันไปสืบจนรู้มาว่าเธอโสดน่ะ คุณ:ด่าว่าเสือกได้มั้ยคะเนี่ยคงได้แหละมั้งเพราะตอนนี้ไม่ใช่เวลางานนี่ เสือกจริงๆ

19. ภีม:อีก1ชั่วโมง ถ้าเธอไม่ถึงคอนโดฉัน เรื่องนี้จะไม่มีการเคลียร์กันอีก เฮ้อในเมื่อคิดอะไรไม่ออกตัวช่วยสุดท้ายก็คงต้องเป็นคุณแล้วสินะคะ ท่านประธาน

Aคุณ:ขู่เก่งจริงๆนะคะ ไม่ทราบว่าชาติที่แล้วเปิดเป็นหมะ- เอ้ย!ชาติที่แล้วเกิดเป็นงูเห่ารึเปล่าคะเนี่ย ภีม:มีใครเคยบอกมั้ยว่าเธอพูดมาก คุณ:ท่านประธานเพิ่งบอกไปวันนี้เองค่ะ ภีม:หึ คุณ:เปิดแอร์ไว้ด้วยนะคะ Bคุณ:พอดีฉันไม่ชอบทำอะไรเร่งรีบเท่าไหร่ ภีม:นั่นมันปัญหาของเธอ คุณ:ฉันไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นปัญหานะคะ รอได้ก็รอ รอไม่ได้..ก็ไม่ต้องเคลียร์ Cคุณ:เอาเป็นว่าจะรีบให้แล้วกันนะคะ ภีม:เธอต้องมาให้ทันในเวลาที่ฉันกำหนด คุณ:คุณไม่ใช่เจ้านายฉันนะคะ แต่ถ้าอยากจะเป็นก็ทำตัวให้ได้ครึ่งของคุณกรณ์นะคะ Dคุณ:ใจเย็นๆสิคะ เปิดแอร์ให้ฉ่ำๆรอฉันเลย แล้วเจอกัน ภีม:เธอคิดถูกแล้วที่ให้คำตอบฉันแบบนี้ คุณ:หวังว่าคุณก็คิดถูกนะคะที่ชวนฉันไปถึงคอนโดในเวลาแบบนี้

20. คุณคุยกับเขาเสร็จก็กดโทรหาท่านประธานของคุณทันที เดี๋ยวจะหาว่าทำอะไรไม่บอกอีก แล้วอีกอย่างตอนนี้มันก็มืดมากแล้วถึงจะทำเป็นปากดีใส่เขาแต่ลึกๆแล้วก็กังวบที่ต้องไปในถิ่นเขาคนเดียวในเวลาแบบนี้ไม่ใช่น้อย

Aเขา:ว่า? คุณ:ฉันมีเรื่องให้ช่วย..ไม่สิ มีเรื่องจะบอกเอ้ย..ไม่สิ ฉันมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ เขา:นี่ไม่ใช่เวลางาน คุณ:คุณอยู่ที่ไหนทำไม่มีแต่เสียงเพลง เขา:เธอฟังที่ฉันพูดบ้างมั้ยห้ะ คุณ:เข้าใจแล้วค่ะ Bเขา:ฉันเที่ยวอยู่ แค่นี้นะ คุณ:คุณ~ฉันมีเรื่องจะบอก เขา:อยู่ที่ผับxมีอะไรก็มาบอกเอง คุณ:อะไรของคุณเนี่ยฉันรีบนะ! เขา:รีบนักก็มาเร็วๆเข้าสิมัวแต่บ่นอยู่ได้ Cเขา:ว่าไงครับ? คุณ:มีเรื่องจะปรึกษาส่งโลเคชั่นมาทีค่ะ เขา:เฮ้ๆคนสวยเป็นอะไรรึเปล่าครับ? คุณ:มีเรื่องด่วนจริงๆรีบๆส่งมาจะได้มั้ยคะ? Dเขา:มีอะไร? คุณ:ฉันไม่ได้กวนใช่มั้ยคะ? เขา:กวน คุณ:ฟังจากเสียงแล้ว..อยู่ผับไกนคะเดี๋ยวฉันไป เขา:ฉันบอกว่าเธอกำลังกวนฉัน คุณ:คุณภีมก็กวนฉันมาเหมือนกันค่ะ

21. เมื่อคุณคุยโทรศัพท์กับเจ้านายของคุณเสร็จคุณก็เปลี่ยนชุดเพื่อไปสถานที่นั้น