เมื่อคุณเล่นเกมปริศนา

1. ยามเที่ยงคืนที่แสงจากดวงจันทร์สาดส่องตามทางเดิน ร่างสองเท้าย่ำไปที่เป้าหมายซึ่งเป็นประตูทางเข้าบ้านเหมือนอย่างเคย แต่ทว่าร่างหนึ่งปรากฏขึ้นก่อนที่เธอจะเปิดเข้าไป " สวัสดีฮารุ "

2. ไม่ทันที่ความคิดจะถูกส่งออกไปเป็นคำพูด ประตูบ้านของเธอเปิดกว้างราวกับมีระบบอัตโนมัติ ร่างของเธอถูกดึงเข้าไป ภาพตรงหน้าทำให้เธอต้องตกใจอีกครั้ง รอบตัวเธอตอนนี้ไม่เหมือนบ้านของเธอเลย

3. เธอหลับตาลงด้วยความกลัวและหวังว่าเมื่อเธอลืมตาขึ้นมามันจะเป็นแค่ความฝัน แต่เมื่อดวงตาของเธอเปิดขึ้นอีกครั้งก็เป็นความจริงที่ว่าทุกอย่างไม่ได้หายไป

4. " ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมถ้าเธอเล่นเกมชนะ " เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเย็น เธอตั้งสติก่อนจะพูดประโยคแรกออกไป " คุณเป็นใคร " เธอสูดลมหายใจอย่างช้าๆ " ฉันคือผู้กุมชีวิตของเธอล่ะมั้ง "

5. ฮารุ : พูดข้อเสนอของคุณมาเถอะ : หึหึ เกมของฉันเธอแค่ต้องผ่านด่านไปให้ได้ แล้วมิติจะปิดลง ฮารุ : แล้วถ้าฉันผ่านด่านไปไม่ได้ล่ะ : นั่นสินะ | เขายิ้มอย่างมีเลศนัย : หน้าที่ของเธอตอนนี้แค่เล่นเกมก็พอ

6. ตัวอักษรถูกทำให้ปรากฏขึ้นชั่วพริบตา " ทายชื่อฉันสิ " ฮารุยืนนิ่งอยู่ชั่วครู่ก่อนจะเลือกหนึ่งเดียวจากตัวเลือก เธอทายได้ถูกอย่างกับมีเวทมนตร์

7. เขาปล่อยให้เธอผ่านมาด่านที่สอง ซึ่งมีคนคอยเธออยู่แล้ว " ไง" คำทักทายสั้นๆจากเขาแต่ดูน่าขนลุก ฮารุ : กติกาของคุณคืออะไร : อะไรก็ได้ที่ฉันต้องการ | คำตอบของเขาทำให้เธอหัวเสียไม่น้อย

8. " เธอต้องอ่านอักขระในคัมภีร์นี้เพื่อทำให้ฉันหายไป " | เขาดีดนิ้วเพียงครั้งเดียวก็มีเสียงเพลงดังขึ้นมา เพลงอะไรน่าขนลุกพอๆกับเจ้าตัว " แน่นอนว่าตำราจะปิดลงหลังเพลงจบ เธอต้องท่องมันให้ถูกภายในครั้งเดียว

9. เธอมองคัมภีร์อย่างตั้งใจ ตัวอักษร 2 บรรทัดที่เธอต้องจำ ล้วนแต่เป็นคำที่เธอไม่คุ้นเคย แต่ด้วยความมีสติและเป้าหมายที่มุ่งมั่น เธอสามารถจำคาถานั้นได้อย่างแม่นยำ ทำให้เธอผ่านด่านไปได้

10. " ชื่อของฉันคือ ฮาชิเมะ " เธอปล่อยให้เขาพูดไปโดยไม่ได้โต้ตอบอะไร " เธอเล่นอิโงะกับฉันสักตาสิ ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ ฉันจะปล่อยเธอไป แต่ถ้าไม่ หึหึ " รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เป็นเอกลักษณ์ชั้นดีของเขา

11. อิโงะ ( หมากล้อม ) เป็นสิ่งที่อยู่ในสายเลือดของเธออยู่แล้ว คุณพ่อของเธอรักการเล่นสิ่งนี้มากจนทำให้เธอได้รับสืบทอดจากพ่อไปด้วย แต่เธอก็ไม่แน่ใจว่าจะเอาชนะฝั่งตรงข้ามที่ดูเหนือกว่าได้

12. และใช่ เธอเล่นแพ้ แม้อีกฝ่ายจะไม่ได้ใช้เวทหรือกลใดๆก็ตาม แต่ฝีมือของเธอก็ทำให้อีกฝ่ายพอใจจนทำให้เธอผ่านมาได้ แค่ทำให้พอใจไม่ได้บอกว่าต้องชนะ

13. เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆอีกครั้งเพื่อเผชิญกับด่านต่อไป ไม่รู้ว่าสิ่งที่ต้องเจอคืออะไร แล้วถ้าเธอเล่นไม่ผ่านจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เธอสลัดความคิดนั้นออกแล้วเปลี่ยนโฟกัสไปที่ร่างปริศนาเช่นเดิม

14. " ไง กำลังสนุกล่ะสิ " สนุกกับผี ถ้าเธอพูดออกไปได้ก็คงอยากจะพูดแบบนี้ แต่น่าจะเป็นสนุกกับปีศาจหรือตัวอะไรก็ไม่รู้มากกว่า เธอเดินไปหยิบแก้วที่มีเครื่องดื่มอยู่ตามคำสั่งของคนตาเหยี่ยวก่อนจะยื่นให้เขา

15. ตอนนั้นเองเขาได้ลิ้มรสของเหลวที่อยู่ในแก้ว เสียงหัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นกับบางสิ่งที่เธอคาดหวังไว้ เขาหัวเราะออกมาอย่างชอบใจหลังจากดื่มมัน เธอไม่เข้าใจการกระทำของเขาแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป

16. " ฉันชอบเธอจริงๆ " เขาพูดเพราะความถูกใจในตัวเธอเมื่อได้รับรู้บางอย่างที่เธอทำ ขวดยาพิษที่เธอแอบหยิบมาจากด่านของฮาชิเมะและเธอก็แอบใส่ลงไปในแก้วของเขา ยังไงเขาก็ไม่ใช่คน? เธอคิด

17. " ยาพิษพวกนั้นทำอะไรฉันไม่ได้หรอกนะ " เขาพูดอย่างเย้ยหยันพร้อมกับรอยยิ้มมุมปาก เขารู้ตั้งแต่ลิ้นของเขาสัมผัสรสครั้งแรกแล้วว่าในแก้วมียาพิษแต่เขาก็จงใจดื่มเข้าไปจนหมด

18. ระหว่างนั้นเองมีร่างของชายอีกคนเดินเข้ามาอย่างใจเย็น " ฉันขอร่วมสนุกด้วยคนสิ " คนพวกนี้เขามีรอยยิ้มปีศาจกันทุกคนเลยหรือไงนะ แต่ก็นะมันก็แค่คำเปรียบเปรย เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะเรียกคนเหล่านี้ว่าอะไร

19. " ดื่มกับฉันสักแก้วไหม " เขาชวน " อะไรกันเย็นชาจัง " เจ้าของคำพูดแสยะยิ้มเมื่อเห็นท่าทีที่นิ่งเฉยของฮารุ

20. " ฉันมีรางวัลจะให้เธอด้วยนะ รางวัลสำหรับผู้ชนะ เพราะดูแล้วหมอนี่จะให้เธอผ่านนะ " พูดอย่างรู้ทันความคิดของอีกฝ่าย " เลือกผู้ใช้พลังซะสิ สิ่งนี้จะเป็นตัวช่วยของเธอ "

21. ดวงของเธอคงยังแข็งอยู่แน่ๆ ที่ยังผ่านมาได้ ฮารุได้แต่บอกตัวเองในใจ เธอเห็นแผ่นหลังของใครบางคนที่นั่งอยู่ไม่ไกล ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาให้เธอได้ยลโฉม " หวัดดี " ยิ้มร้ายให้เธอรู้สึกเย็นยะเยือก

22. " ฉันไม่ได้จะทดสอบอะไรเธอหรอกนะ เพราะบททดสอบเธอเป็นคนเลือกเองแล้วนี่ไง " ทันใดนั้นก็ปรากฏร่างของผู้ใช้พลังที่เธอเลือกมา " ถ้าผู้ใช้พลังมังกรของเธอสามารถเปิดประตูได้ เธอก็จะออกไปได้ "

23. ออกไปได้ หมายความว่านี่เป็นด่านสุดท้ายแล้วอย่างนั้นเหรอ ฮารุไม่ได้พูดสิ่งที่คิดออกไป จากนั้นเขาเหมือนส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง มีสัตว์ที่เหมือนกริฟฟินทะลุร่างออกมาจากประตูที่ถูกปิดไว้

24. ทั้งคู่ต่อสู้กันใช้เวลาอยู่นาน จนในที่สุดก็พ่ายแพ้ให้กับผู้ใช้พลัง ประตูถูกเปิดออกหลังจากมีแสงวาบออกมาจากตัวมังกร ฮารุที่ยืนอยู่หน้าประตูหันไปมองเท็ตสึเพื่อขอความแน่ใจ มีเพียงรอยยิ้มที่ตอบกลับมา

25. " เธอทำได้ก่อนนาฬิกาจะหยุดลง ยินดีด้วยนะฮารุจัง " เสียงของเท็ตสึดังขึ้นในโสตประสาทของเธอ ฮารุสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงนี้ เธอพบว่าร่างของเธออยู่บนเตียงนอนในห้องนอนที่เธอนอนอยู่ทุกวัน ฝันไปเหรอ??

26. ความรู้สึกของเธอยังอยู่อยู่เลย แต่ในเวลานี้เธอกลับสับสน เรื่องที่เธอเจอมาเป็นความจริงหรือความฝันกันแน่ ฮารุหยิบนาฬิกาขึ้นมาดู ตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่ม แต่เวลาที่เธอเริ่มเล่นเกมเป็นเวลาเที่ยงคืน?

27. เธอรู้สึกเหนื่อยเหลือเกินเหมือนโดนดูดพลัง เอาเป็นว่าค่อยคิดเรื่องนั้นทีหลัง ตอนนี้เธอขอเข้าสู่นิทราก่อนแล้วกันนะ